Ինձ դուր են գալիս այնպիսի մարդիկ,որոնք կյանքով են ապրում, յուրաքանչյուր օր վայելում են: Գնահատում են կյանքում ամեն ինչ, արժևորում: Սակայն չեմ սիրում այն մարդկանց, որոնք յուրաքանչյուր օր համարում են վերջինը: Այդ կերպ անկարևոր է դառնում մարդու ապրածը: Մարդկանց մեջ շատ եմ սիրում նաև անկեղծությունը: Անկեղծ են քեզ հետ, կիսվում են, չեն խուսափում իրականությունից: Ներկայացնում են ամեն ինչ ճշմարտորեն: Երբ մարդն ինձ հետ խոսելուց խուսափում է պատմել ճիշտը, ես դա նկատում եմ: Այն մարդիկ, որոնք անկեղծ են ինձ հետ, նաև անկեղծ են իրենք իրենց հետ, որը ինձ համար շատ կարևոր է: Գնահատում եմ այն մարդկանց, որոնք կյանքում ունեն նպատակ, փորձում են, ձգտում են, հաճախ նաև ձախողվում: Այդպիսի մարդիկ չհուսահատվող են: