«Ավետիք Իսահակյան 145»

Վերլուծություն․

Ռավեննայում

Արարատի ծեր կատարին
Դար է եկել, վայրկյանի պես,
Ու անցել:

Անհուն թվով կայծակների
Սուրն է բեկվել ադամանդին,
Ու անցել:

Մահախուճապ սերունդների
Աչքն է դիպել լույս գագաթին,
Ու անցել:

Հերթը հիմա քոնն է մի պահ.
Դու էլ նայիր սեգ ճակատին,
Ու անցիր…

Ես կարծում եմ, որ Իսակյանը ուզում էր ասել, որ ամեն ինչ այս կյանքում անցնում և գնում է։ Շատերը ունեն պրոբլեմներ և հաղթահարում են դրանք, և դու էլ կարող ես։ Ես չգիտեմ թե հենց ինչի համար է Ավետիք Իսահակյանը այսպես վեռնագրել բանաստեղծությունը բայց կարծում եմ որ նա միգուցե այս բանաստեղծությունը գրել Ռավենայի կամուրջի վրա։

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s