Արմատ՝ բառի հիմնական իմաստն արտահայտող մասը։ Կարող է լինել.
- առանձին կիրառություն ունեցող՝ տարրական (տարր), մեղմորեն(մեղմ)
- առանձին կիրառություն չունեցող՝ հեռաստան (հեռ), թաքուստ (թաք)
Ածանց.կարող են ավելանալ արմատի սկզբից կամ վերջից։ Ըստ դրա՝ լինում են
- նախածանցներ՝ անընկեր, պարագլուխ, տձև
վերջածանցներ՝ կծու, գրիչ, աղի։
Ուշադրություն. ածանցը կարող է հայտնված լինել բառի մեջտեղում։ Հարկավոր է դիտել ածանցի դիրքը ոչ թե բառի այլ արմատի նկատմամբ։
Օրինակ՝ գրչակից-գր(արմատ)+իչ (ածանց)+կից(արմատ։ -իչ ածանցը գր արմատին է ավելացել (գրիչ), դրա համար էլ վերջածանց է (թեպետ բառի մեջտեղում է)։
Բառի բաղադրիչները երբեմն միանում են հոդակապով։ Հայերենն ունի միայն ա հոդակապը։ Բայց երբ նախորդ բաղադրիչը վերջանում է ի-ով, ի-ն միանում է ա հոդակապին ու դառնում ե՝գինի+ա+վաճառ-գինեվաճառ։ Այս դեպքում հոդակապը չի չքացել։ Բառը համարվում է հոդակապ ունեցող։